آیا این مطلب برایتان موثر است؟
آیا در دارو های خود با ناپروکسن رو به رو شده اید؟
ناپروکسن برای تسکین درد از شرایط مختلف مانند سردرد، درد عضلانی، التهاب تاندون، درد دندان و دردهای قاعدگی استفاده می شود. همچنین درد، تورم و سفتی مفاصل ناشی از آرتریت، بورسیت و حملات نقرس را کاهش می دهد. این دارو به عنوان یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) شناخته شده است. این کار با مسدود کردن تولید برخی از مواد طبیعی بدن که باعث التهاب می شوند، کار می کند.
داروی ناپروکسن به نام های تجاری ای سی، آناپروکس (Anaprox) و ناپروسین (Naprosyn) نیز وجود دارد.
در این مقاله با تمام مواردی که باید از این دارو بدانید، آشنا خواهید شد.
انواع قرص ناپروکسن
- ناپروکسن معمولی
- ناپروکسن سدیم
ناپروکسن سدیم تاثیر سریع تری از نوع قبلی دارد. در واقع ناپروکسن هایی با اثر طولانی تر وجود دارند که طول درمان آن ها کمی بیشتر است که البته استفاده از آن ها بیشتر برای بیماری های مهم تری مانند آرتروز می باشد.
اشکال دارویی ناپروکسن کدام اند؟
ناپروکسن در شکل های زیر در دسترس است:
- قرص ناپروکسن 250 میلی گرمی
- قرص ناپروکسن اینتریک کوتد 500 میلی گرمی (Enteric coated)
- شیاف ناپروکسن 500 میلی گرمی
ناپروکسن خوراکی به طور معمول دو بار در روز و با دوز 250-500 میلی گرم مصرف می شود.
نحوه استفاده از ناپروکسن خوراکی
قبل از مصرف این دارو، تمام دستورالعمل های روی بسته را بخوانید.
- می توانید این دارو ها همراه با غذا و یا بدون آن مصرف نمایید. طبق دستور پزشک، معمولاً 2 یا 3 بار در روز با یک لیوان کامل آب دارویتان را بخورید. بعد از مصرف کردن ناپروکسن حداقل نباید تا حدود 10 دقیقه دراز بکشید. برای جلوگیری از ناراحتی معده، این دارو را با غذا، شیر یا آنتی اسید مصرف کنید.
- جویدن و یا شکستن قرص را به هیچ عنوان امتحان نکنید. زیرا احتمال بروز عوارض جانبی آن را افزایش می دهید.
- برای جلوگیری از بروز عوارض جانبی، بهتر است تا از دوز کم این دارو شروع کنید.
مقدار مصرف ناپروکسن
مقدار مصرف این دارو با توجه به وضعیت پزشکی و پاسخ به درمان تعیین می گردد. به منظور کاهش خطر خونریزی معده و دیگر عوارض جانبی، ناپروکسن را در کمترین دوز موثر و در زمان کوتاه مصرف نمایید. دوز مصرفی نباید بیش از دستور پزشک و یا برچسب بسته باشد. در شرایط مداوم مانند آرتریت، طبق دستور پزشک مصرف این دارو را ادامه دهید.
- برای شرایط خاص (مانند آرتریت)، مصرف منظم این دارو تا دو هفته طول می کشد تا حداکثر سود را ببرید.
- اگر این دارو را در صورت نیاز و نه به دلیل مصرف منظم استفاده می نمایید، باید بدانید که داروهای ضد درد اگر به عنوان اولین علائم درد، مورد استفاده قرار بگیرند، بهترین اثر را دارند. در صورت منتظر ماندن و تشدید درد، احتمال دارد تا اثر دارو کارآمد نباشد.
- اگر وضعیت شما ادامه یافت یا بدتر شد، یا اگر فکر می کنید ممکن است یک مشکل جدی پزشکی داشته باشید، فوراً از پزشک کمک بگیرید. در صورتی که از داروی بدون نسخه برای درمان تب استفاده می کنید، در صورت تشدید تب یا طول مدت بیش از 3 روز، فوراً با پزشک مشورت کنید.
اثرات جانبی
- ناراحتی معده
- حالت تهوع
- سوزش سر دل
- سردرد
- خواب آلودگی یا سرگیجه
- خونریزی معده
در صورت دوام یا بدتر شدن هر یک از این عوارض، سریعاً به پزشک یا داروساز اطلاع دهید.
اگر پزشک به شما توصیه کرده است که از این دارو استفاده کنید، به یاد داشته باشید که او قضاوت کرده است که مزایای آن برای شما بیشتر از خطر عوارض جانبی است. افراد زیادی با عوارض جدی رو به رو نمی شوند. دیگر موارد مورد بررسی و جدی:
-
احتمال دارد که این دارو سبب افزایش فشار خون شود.
باید فشار خون به طور منظم چک شود و اگر نتایجبالا بودد، به پزشک خود اطلاع دهید.
عوارضی مانند کبودی، بلع دشوار، تغییرات شنوایی، علائم مشکلات کلیوی، سفتی گردن بدون دلیل، علائم نارسایی قلبی، خستگی غیرمعمول، تغییرات بینایی، افزایش ناگهانی وزن را جدی بگیرید. -
این دارو به ندرت ممکن است باعث بیماری جدی کبد شود.
به علائمی مانند تهوع، استفراغ، از دست دادن اشتها، درد شکم، تیره شدن ادرار و زرد شدن چشم ها توجه کنید. -
ایجاد واکنش آلرژی جدی به این دارو نادر می باشد.
با این حال، در صورت مشاهده علائم یک واکنش آلرژیک جدی، فوراً از پزشک کمک بگیرید ، از جمله: تب، تورم غدد لنفاوی، بثورات، خارش/تورم (به ویژه صورت/زبان/گلو)، سرگیجه شدید، مشکل تنفس. -
ناپروکسن می تواند موجب خونریزی معده گردد.
مصرف روزانه الکل و دخانیات، به ویژه هنگامی که با این دارو ترکیب شود، ممکن است خطر خونریزی معده را افزایش دهد. بهتر است تا مصرف الکل و سیگار را ترک نمایید. از پزشک خود در مورد میزان مشروبات الکلی که می توانید با خیال راحت بنوشید بپرسید.
این لیست در رابطه با عوارض جانبی این دارو به طور کامل و دقیق نبوده و شما باید در صورت مشاهده سایر عوارضی که در بالا ذکر نشده است، با پزشک یا داروساز تماس بگیرید.
موارد احتیاط
حساسیت
در صورت حساسیت به ناپروکسن، به پزشک یا داروساز اطلاع دهید. ناپروکسن می تواند دارای مواد غیر فعال بوده که موجب واکنش های آلرژیک می گردد.
سابقه پزشکی
قبل از استفاده باید اطلاعات کاملی در رابطه با سوابق پزشکی خود در اختیار پزشک قرار دهید.
به ویژه در مورد: آسم معمولی و حساس به آسپیرین، اختلالات خونی (مانند کم خونی)، مشکلات خونریزی و لخته شدن، بیماری قلبی (مانند حمله قلبی قبلی)، پولیپ بینی،فشار خون بالا، بیماری کبدی، سکته مغزی، تورم، مشکلات معده (مانند خونریزی، سوزش سر دل، زخم معده).
مشکلات کلیوی
مشکلات کلیوی گاهی اوقات با استفاده از داروهای NSAID از جمله ناپروکسن ایجاد می شود. این اتفاق می تواند در صورت کم آبی بدن، نارسایی قلبی یا بیماری کلیوی رخ دهد.
حساسیت به خورشید
ناپروکسن می تواند سبب افزایش حساسیت شما نسبت به خورشید گردد. سعی کنید در طولانی مدت زیر آفتاب مستقیم نمانید و از کرم ضد آفتاب استفاده داشته باشید.
رژیم غذایی محدود با نمک
برخی از محصولات ناپروکسن حاوی نمک (سدیم) هستند. اگر از رژیم غذایی محدود نمک استفاده می کنید، به پزشک خود اطلاع دهید.
افراد مسن
افراد مسن بیش از دیگران در معرض خطر خونریزی معده و روده، سکته مغزی، مشکلات کلیوی و حمله قلبی می باشند.
در بارداری
قبل از استفاده از این دارو، زنان در سن باروری باید در مورد مزایا و خطرات با پزشک مشورت کنند.
ممکن است تا با مصرف آن به نوزاد متولد نشده آسیب برسانید. همچنین روند زایمان طبیعی می تواند با مشکلاتی رو به رو شود. استفاده کردن از این دارو در هفته 20 بارداری تا زمان زایمان ممنوع است.
در مواردی خاص که پزشک تصمیم گرفت که باید بین هفته های 20 تا 30 بارداری از این دارو استفاده کنید، باید از کمترین دوز موثر در کوتاه ترین زمان ممکن استفاده داشته باشید.
بعد از گذشت هفته 30 بارداری از ناپروکسن نباید استفاده شود.
ناپروکسن به شیر مادر منتقل شده و می تواند دارای اثرات نامطلوبی روی نوزاد باشد.
آیا ناپروکسن خوراکی با داروهای دیگری که مصرف می کنید تداخل دارد؟
احتمال دارد که برخی از تداخل های دارویی سبب تغییر در نحوه عملکرد دارو شده و یا موجب افزایش خطر بروز عوارض جانبی شود. مواردی که ممکن است سبب تداخل با این دارو شوند، عبارتند از:
- آلیسکرین
- مهار کننده های ACE (مانند کاپتوپریل، لیزینوپریل)
- مسدود کننده های گیرنده آنژیوتانسین II (مانند لوزارتان، والسارتان)
- سیدوفوویر
- کورتیکواستروئیدها (مانند پردنیزون)
- لیتیوم
- داروهای ضد پلاکت مانند کلوپیدوگرل، رقیق کننده خون مانند دبیگاتران، انوکساپارین و وارفارین ممکن است تا سبب افزایش احتمال خونریزی شوند.
- این دارو ممکن است با آزمایشات آزمایشگاهی خاصی تداخل داشته باشد و احتمالاً نتایج آزمایشات غلط را ایجاد کند. باید پرسنل آزمایشگاه را در جریان مصرف ناپروکسن خود قرار دهید.
نگهداری قرص ناپروکسن
نگهداری آن باید در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت باشد. در حمام ذخیره نکنید. به طور کلی دارو های خود را از دسترس کودکان و حیوانات خارج کنید.
بعد از منقضی شدن این دارو را به طور درست دور اندازید.